ความหมายของคำว่า ' บ ๒, บ่ '

ความหมายของคำว่า ' บ ๒, บ่ '
บ ๒, บ่ หมายถึง [บอ, บ่อ] ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น,ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.

บมิ
(กลอน) ว. ไม่.
บราง
[บอ-] (โบ; กลอน) ก. ไม่, ไม่มี, เช่น บรางนาน บรางโทษ, ใช้ บร้าง ก็มี.
บแรง
(โบ) ก. ไม่มีกําลัง, ไม่ไหว.
บแรงภักษ์
(โบ) ก. กินไม่ไหว.
บเอ
(โบ) ว. มิใช่เอก, มิใช่หนึ่ง, มาก.
บก
น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่นํ้าลําคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากนํ้า, เช่น ขึ้นบกบนบก. ว. แห้ง, พร่อง, ลดลง, เช่น นมบกอกพร่อง; ย่อยยับหมดกําลัง เช่น โจมปรปักษบกบาง. (ตะเลงพ่าย).